ગભરાઈને બેસી ગયો. માથા પર હાથ જતો રહ્યો, ભીનુ-ભીનુ લાગ્યુ, શુ લોહી ? નહી - નહી પરસેવો. કોઈએ મારી ચાદર ખેંચી હતી. કદાચ બિલ્લી હતી, જે હવે ભાગી ગઈ હતી. મા પાસે નહોતી. દિલ જોરથી ધડકવા લાગ્યુ. ગભરાતો બાથરૂમ તરફ આગળ વધ્યો. ' જાનેમન...! રૂમમાંથી પિતાજીનો અવાજ. આ સાથે જ મા નુ હાસ્ય ગૂંજી ઉઠ્યુ. ઉફ, રાતની વાત : આખો દિવસ વિચારતો રહ્યો... જાનેમન. સાંજે રમીને ખુશીથી ઘરે પાછો ફર્યો. સામે મા હતી. 'જાનેમન' કહીને હુ મા ને વળગી ગયો. મા એ મને પાછળ ધકેલી દીધો. એ મને ખબર નહી શુ સમજીની તાકી રહી હતી.
N.D
જેમ તેમ કરીને મા ને માનવવા માંગતો હતો. 'સારુ મા, જાનેમનનો મતલબ શુ થાય છે ? ક્ષણવારમાં જ એક જોરદાર થપ્પડ મારા ગાલ પર પડ્યો. હું ધ્રુસકા ભરતો પાછળ સરકી ગયો. ' કાલથી તારુ રમવાનુ બંધ. હજુ ચાર વર્ષનો થયો નથીને છોકરાઓ જોડેથી ગંદી વાતો સીખવા લાગ્યો છે.'
તો શુ પપ્પા મમ્મી સાથે ગંદી વાતો કરે છે ? તો પછી મા હસી કેમ રહી હતી ? અને હવે ?