Navratri Akhand Jyoti: આમ તો ઘરોમાં સવારે દેવ પૂજન અને સંધ્યાના સમયે દીવો પ્રગટાવાય છે, પરંતુ નવરાત્રી અને બીજા મુખ્ય તહેવાર જે કે મારાના જાગરણ, ચૌકી, રામચરિત માનસનો અખંડ પાઠમાં અખંડ જ્યોત પ્રગટાય છે. બધા લોકો આ વાતને જાણે છે કે અખંડ જ્યોતિનો ભક્તિના ક્ષેત્રમાં ખૂબ મહત્વપૂર્ણ સ્થાન છે. અખંડ જ્યોતિ પર ચર્ચા કરવાથી પહેલા દીવાના વિશે પણ જાણવુ ખૂબ જરૂરી છે.
ઈશ્વર સુધે પહોંચે છે ભક્તિ
દીવામાં ઉપસ્થિત અગ્નિદેવના મધ્યમથી ભક્ત તેમની સંવેદનાઓ ઈશ્વરની પાસે મોકલવાની કોશિશ કરે છે. અહીં દીવા ભક્તના મેસેંજરના રૂપમાં તેમની ભાવનાઓને ઈશ્વર કે ઈષ્ટ સુધી પહોંચાડે છે. તેથી કહેવાય છે કે જે ઘરોમાં હમેશા ઈશ્વરની પૂજા, દીવા પ્રગટાવવા, ઘંટી અને શંખ વગાડવાની પરંપરા છે. તે ઘરોમાં ઈશ્વર અને માતા લક્ષ્મીનો વાસ હોય છે. કોઈ પણ પ્રકારની પૂજાનો આરંભ દીપમાં અગ્નિ પ્રજ્જ્વલિત કરીને જ કરાય છે અને પૂજાના અંતમાં દેવ કે દેવીની દીવાથી જ આરતીની જોગવાઈ છે.
દીપક રાખવુ અખંડિત
જેટલા સમયે ઉપાસના ચાલી રહી હિય છે તેટલા સમયે દીપજ અખંડિત રૂપથી પ્રગટાવવા જોઈએ. જેથી તેની ઉર્જાથી ધીરે ધીરે, આસપાસની આભા સાફ થતી રહી. દીવો આધ્યાત્મિક અને વૈજ્ઞાનિક બંનેનું મહત્વ અપાર છે. દીવો સળગ્યા પછી ધીમે ધીમે તેની જ્યોતની ગરમીથી આસપાસના વિસ્તારને આવરી લે છે, અખંડ દીવો જેટલો લાંબો સમય બળે છે તેટલો તેનો વિસ્તાર વધે છે. અખંડિતનો સીધો અર્થ એ છે કે પૂજા જેટલી લાંબો સમય ચાલે છે તેટલો લાંબો દીવો ચાલે છે. એટલે કે દીવો ઓલવવો ન જોઈએ.
આ માટે ધ્યાન રાખવું જોઈએ કે જે દીવો માં શાશ્વત જ્યોત પ્રગટાવવામાં આવે છે, તેની રૂની વાટ પૂરતી મોટી હોવી જોઈએ અને તેમાં ઘી પણ હોવું જોઈએ. પૂરતી માત્રામાં હોવું.
દીવો ઓલવાય ન દેવા પાછળનો ખ્યાલ એ છે કે કોઈ પણ વિરામ વિના દીવાને સતત સળગાવવાથી તેની ઉર્જા આખા ઘરને અથવા તો કોઈ ચોક્કસ વિસ્તારને આવરી લે છે. અગ્નિ દેવતા દ્વારા આવરી લેવામાં આવેલો ઘણો વિસ્તાર, નકારાત્મકતા અથવા બેડ વાઈબ્રેશન પણ કહેવાય છે, તે આપોઆપ અદૃશ્ય થઈ જાય છે, તેથી સમગ્ર નવરાત્રિમાં અખંડ જ્યોત પ્રગટાવવાની પરંપરા છે. સૂક્ષ્મ શુદ્ધિ એટલે કે સૂક્ષ્મ શુદ્ધિ, એટલે કે અગ્નિના સંપર્કમાં આવ્યા પછી અશુદ્ધિ કરનાર અગ્નિદેવ સિવાય બીજું કોઈ નથી.અથવા નકારાત્મકતા ખાઈ જાય છે અને જે બચે છે તે શુદ્ધ સોનું છે. ઘરમાં અખંડ જ્યોત પ્રગટાવવાથી સુખ, સમૃદ્ધિ અને ધનની પ્રાપ્તિ થાય છે.