AI Engineer Suicide - આ દેશમાં ચુપચાપ રડતા અને ભાંગી પડેલા પુરૂષોનો ન્યાય કોણ કરશે ?

AI engineer Atul Subhash suicide

પોતાના દુ:ખને દબાવીને જેના આંસુ સુકાઈ ગયા છે. જેનું દિલ પોતાના શરીરની પીડા છુપાવીને સંકોચવા લાગ્યું છે. જેને રડવા માટે કોઈ જગ્યા કે ખૂણો નથી મળ્યો. જેમને ટેકો આપવા માટે કોઈના ખભાનો સહારો પણ ન મળ્યો. જે હપ્તાઓના સહારે જીવે છે અને પોતાના પ્રિયજનો પાસેથી વ્યાજની અપેક્ષા પણ રાખતો નથી. જેને પુરૂષ જાહેર કરીને કહી દેવામાં આવ્યુ કે 'મર્દ કો કભી દર્દ નહી હોતા' 

જ્યારે તે થાકેલા ખભા અને તેની થાકેલી, નિંદ્રાધીન આંખોમાં ઝગમગાટ સાથે ઘરે પાછો ફરે છે, ત્યારે તેને આશા હોય છે  કે તેના બાળકો તેને મોહક સ્મિત આપશે અથવા કોઈ તેને પાણીનો ગ્લાસ આપશે. આટલો મજબુત, ક્યારેય રડતો નહીં, ક્યારેય દર્દ વ્યક્ત ન કરનાર સમાજનો 'માણસ' જે આ દેશની અર્થવ્યવસ્થાનો ગ્રાફ વર્ષોવર્ષ થોડો વધુ ઊંચો કરી રહ્યો છે, તેને પોતાના જ ઘરમાં  એક સુખદ સાંજ અને આરામદાયક ઉંઘ ન મળે એ માણસ પોતાનુ  દુઃખ લઈને ક્યા જાય ? 

આ માણસોએ શું કરવું જોઈએ જેઓ પોતાને ફાંસી ન આપે? ઝેર પીધા પછી મૃત્યુ ન થાય તો શું કરવું? જ્યાં સુધી તે રેલ્વેના પાટા પર સૂતો ન હોય ત્યાં સુધી તેણે ક્યાં જવું જોઈએ?

અંદરથી ભાંગી પડેલો અને વેદનાથી કંટાળી ગયેલો આ માણસ જ્યારે ઓફિસમાંથી રજાના દિવસે સાંજે એકલો બેસીને પોતાના અસ્તિત્વના અર્થ વિશે વિચારતો હશે, ત્યારે કદાચ તેને મિર્ઝા ગાલિબની આ કવિતા યાદ આવી જશે..

ન થા કુછ તો ખુદા થા, કુછ ન હોતા તો ખુદા હોતા 

ડુબોયા મઝ કો હોને ને, ન હોતા મે તો ક્યા હોતા ?

માણસ જીવનના આ અગ્નિપથ પર ખુદને બાળીને પણ પોતાના પ્રિયજનો માટે જીવતો રહ્યો, દરેક પળે પોતાના પ્રિયજનો માટે મરતો રહ્યો, એ જ માણસ એક પુત્ર, પિતા અને એક AI એંજિનિયરના રૂપમાં પોતાના જ લોકોની  નફરતમાં બળીને રાખ થઈ ગયો, .

જ્યારે આવો વ્યક્તિ, પત્ની અને તેના પરિવારથી પીડાતો અતુલ સુભાષ ન્યાય માટે દરવાજો ખખડાવે છે અને ન્યાય આપનાર ન્યાયાધીશ તેના જીવનના આ સંઘર્ષને સમાપ્ત કરવાના બદલામાં તેની પાસેથી 5 લાખ રૂપિયાની માંગ કરે છે, નહીં તો આત્મહત્યા કરીને ભાડમાં જવાનુ કહે છે તો પછી આવા દેશનો માણસ તેની દુ:ખ અને પીડા સાથે ક્યાં જાય. નિદા ફાઝલીના કહેવા પ્રમાણે, મને આ યાદ છે...

અપના ગમ લે કે કહી ઔર ન જાયા જાય, ઘર મે બિખરી હુઈ ચીજો કો સજાયા જાય ખુદકુશી કરને કી હિમંત નહી હોતી સબ મે, ઔર કુછ દિન અભી ઔરો કો સતાયા જાય. 

આત્મહત્યા કરીને, બેંગલુરુમાં 34 વર્ષીય AI સોફ્ટવેર એન્જિનિયર અતુલ સુભાષે માત્ર ઘરથી ઓફિસ સુધી બંધ દિવાલોની પાછળ રડતા એકલા પુરુષોની દુર્દશા જ વ્યક્ત કરી નથી, પરંતુ પીડિતો માટે નરકમાં ફેરવાઈ ગયેલા આ દેશની ન્યાય વ્ય વપણ વ્યક્ત કર્યો છે. તેઓ તંત્ર પર થૂંકીને ગયા છે. જ્યાં સુધી આવા પુરૂષોના જીવ બચાવી નહી શકાય ત્યાં સુધી આ દેશના આત્મા પર લખાયેલું રહેશે કે Justice Is Due...... 

AI સોફ્ટવેર એન્જિનિયર અતુલ સુભાષ આ દેશમાં પુરુષો સામે માનસિક હિંસા, ઘરેલું હિંસા અને સામાજિક હિંસાનું એક ખૂબ જ અસ્પષ્ટ ચિત્ર છે. આવી વાર્તાઓ અને સંઘર્ષોથી ભરેલા આ ચિત્ર પાછળ આટલા બધા માણસોના જીવનની તપાસ કોણ કરશે?

ક્યારેક ખોટા દહેજના કેસમાં તો ક્યારેક બળાત્કારના આરોપમાં. ક્યારેક ભરણપોષણના નામે તો ક્યારેક પરિવાર અને માતા-પિતાથી અલગ થવાના નામે. ક્યારેક બાળકોની કસ્ટડીના નામે તો ક્યારેક ઘરેલુ હિંસાના આરોપના નામે. નારીવાદી ના નારા લગાવતા આ સમાજમાં. આ દેશમાં નારીવાદના આક્ષેપો. સ્ત્રીઓને પુરૂષો સાથે સમાન દરજ્જો આપવા માટેના તમામ ઘોંઘાટ અને અવાજો અને ઝુંબેશ વચ્ચે, શું કોઈ સજ્જન ક્યારેય એવા માણસની રડતી, ગૂંગળામણભરી અવાજ સાંભળી શકે છે જે દિવસેને દિવસે એકલવાયું બની રહ્યું છે, જે તમને ગમશે

ડિસ્ક્લેમર -  એન્જિનિયર અતુલ સુભાષના મૃતદેહનો ફોટો પોસ્ટ કરવા માંગતા ન હતા, પરંતુ મામલાની ગંભીરતાને ધ્યાનમાં રાખીને અને તમારા આત્માને જગાડવા માટે, અમને ફોટોનો ઉપયોગ કરવાની ફરજ પડી રહી છે કે એક જીવતો જાગતો માણસ કેવી રીતે મૃતદેહમાં ફેરવાય છે.