પૌરાણિક કથાઓમાં પિતા- ભગવાન શ્રીરામ અયોધ્યાની ગાદીના સૌથી લાયક અનુગામી હતા. બાદશાહનો સૌથી મોટો પુત્ર હોવાને કારણે તે તેનો અધિકાર પણ હતો, પરંતુ પિતાનો આદેશ હતો કે તેને તમામ શાહી સુખોથી વંચિત રાખવામાં આવે.
તે કરતાં વધુ હતી. તેથી, તેમની આજ્ઞા જાણીને, રામ કોઈ પણ પ્રશ્ન વિના, કોઈ પણ જાતના ત્યાગ કે અહંકાર વિના વન તરફ જવા તૈયાર થઈ ગયા. ખુદ દશરથના મનમાં શ્રીરામ તરફ અપાર સ્નેહ હતો, પણ તેઓ શબ્દથી બંધાયેલા હતા. એક તરફ પુત્ર પ્રત્યેનો પ્રેમ હતો તો બીજી તરફ કૈકેયીને આપેલું વચન નિભાવવાની ફરજ. આ દ્વંદ્વયુદ્ધમાં કર્તવ્યનો વિજય થયો અને દશરથે ભારે હૈયે રામને વનવાસનો હુકમ સંભળાવ્યો. રામ તેના પિતાની આજ્ઞાનું પાલન કરીને, કોઈપણ સંકોચ વિના, વનમાં ગયા, પરંતુ દશરથ પુત્રથી વિખૂટા પડવાની પીડા અને તેની સાથે થયેલા અન્યાયને પિતાનું હૃદય સહન કરી શક્યું નહીં. આખરે રામનું નામ લઈને જ તેણે સંસારનો ત્યાગ કર્યો.
3 ઉત્તરાખંડમાં પિતા-પુત્રનો સંબંધ:
બીજી તરફ રામાયણમાં જ પિતા-પુત્રના સંબંધનો બીજો રંગ ઉત્તરાખંડમાં જોવા મળે છે. લવ અને કુશનો ઉછેર તેમના પિતાથી દૂર ઋષિ વાલ્મીકિના આશ્રમમાં થયો છે. જ્યારે રામના અશ્વમેધ યજ્ઞનો ઘોડો જ્યારે તે આશ્રમમાં આવે છે, ત્યારે કિશોરો લવ-કુશ તેને બાંધે છે અને અજાણતાં તેમના પોતાના પિતાની સત્તાને પડકારે છે અને તેની શકિતશાળી સેનાને હરાવી દે છે. ભાગ્યના અદ્રશ્ય દોરા પિતા અને પુત્રોની જેમ સામસામે લાવવામાં આવે છે.