એક ખેડૂતનો પાક વારંવાર બરબાદ થતો હતો. શું કરવું તે સમજાતું ન હતું. ઘણું વિચાર્યા પછી તેને યાદ આવ્યું કે તેના ખેતરમાં સાપનું બિલ હતું. પરંતુ તેણે ક્યારેય નાગ દેવતાની પૂજા કરી નથી. કદાચ આ કારણે જ તેનો પાક બગડે છે. ખેડૂતે આ માટે નાગ દેવતાની માફી માંગી અને તેના ખેતરમાં તેના માટે એક વાટકી દૂધ રાખવાનો સંકલ્પ કર્યો.
ખેડૂતે સાંજે ખેતરમાં દૂધનો વાટકો રાખ્યો, બીજા દિવસે જ્યારે ખેડૂત સવારે વાડકો લેવા ગયો ત્યારે તેને વાટકી નીચે સોનાનો સિક્કો મળ્યો. ખેડૂત ઘણો ખુશ થઈ ગયો. હવે ખેડૂત દરરોજ સાંજે આવું જ કરતો હતો અને તેને દરરોજ સોનાનો સિક્કો મળતો હતો.
ખેડૂતને થોડા દિવસો માટે બહાર જવાનું હતું, તેથી તેણે તેના પુત્રને કહ્યું કે સાંજે નાગ દેવતા માટે ખેતરમાં દૂધ લાવો અને સવારે વાટકો અને સિક્કો લાવો. પુત્રએ કહ્યું- ઠીક છે, પિતા.
સાંજે દીકરો ખેતરમાં દૂધનો સંગ્રહ કરવા ગયો અને સવારે વાટકો અને સિક્કો લેવા ગયો ત્યારે તેણે વિચાર્યું કે સાપ બહુ કંજૂસ છે, તે દરરોજ એક જ સિક્કો આપે છે. જો હું તેને મારી નાખીશ તો હું તેના બિલમાંથી તમામ પૈસા કાઢી લઈશ. આ પછી બાળકે લાકડી વડે સાપને મારવાનો પ્રયાસ કર્યો. પરંતુ સાપ બચી ગયો. પોતાને બચાવવા માટે સાપે ખેડૂતના પુત્રને ડંખ માર્યો, જેના કારણે તેનું મોત થયું.
વાર્તાનો પાઠ
આ વાર્તામાંથી આપણે શીખીએ છીએ કે વ્યક્તિએ ક્યારેય લોભી ન હોવો જોઈએ. લોભના કારણે ખેડૂતના પુત્રએ જીવ ગુમાવ્યો. આ કોઈને પણ થઈ શકે છે. એટલા માટે ખરાબ કામ કરવા વિશે વિચારશો નહીં
