એક સિંહણ જંગલમાં રહેતી હતી. તેણીની પ્રસવકાળય નજીક હતો. એક દિવસ તે શિકાર કરવા જંગલમાં ફરતો હતો. પછી તેણે ઘેટાંનું ટોળું જોયું. તે ઝડપથી દોડી અને તે ઘેટાં પર કૂદી ગઈ. પરંતુ ઉપરથી પડી જવાથી તે ગંભીર રીતે ઘાયલ થઈ હતી. તેણીએ બચ્ચાને જન્મ આપ્યો અને મૃત્યુ પામ્યા.
ઘેટાંએ તે બચ્ચાને પોતાની પાસે રાખ્યું અને તેને પોતાનું દૂધ પીવડાવીને ઉછેર્યું. ઘેટાં સાથે રહેવાને કારણે, તે હવે બીજા ઘેટાંની જેમ બોલવા, વર્તવા અને વ્યવહાર કરવા લાગ્યો. ધીમે ધીમે સમય વીતતો ગયો અને બચ્ચું મજબૂત અને શક્તિશાળી બન્યું. પરંતુ, તે હજુ પણ ઘેટાંના ટોળામાં રહેતો હતો.
એક દિવસ એક સિંહ શિકારની શોધમાં તેની પાસે આવ્યો. તે જુએ છે કે ઘેટાંની વચ્ચે સિંહ છે. સિંહને જોઈને તે પણ બધા ઘેટાં સાથે દોડવા લાગ્યો. જંગલી સિંહ તેની પાસે દોડી આવ્યો અને ભેડસિંહને સમજાવ્યું કે તું ઘેટા નથી, તું સિંહ છે. પરંતુ, તેણે કહ્યું, મારો જન્મ આ લોકોમાં થયો હતો. હું જન્મથી જ આ લોકોની વચ્ચે મોટો થયો છું. હું કેવી રીતે સ્વીકારું કે હું સિંહ છું?
ત્યારબાદ જંગલી સિંહે તેને પોતાની સાથે આવવા કહ્યું. તે ભેદસિંહને નદી કિનારે લઈ ગયો. તેણે તેને નદીના પાણીમાં તેનું પ્રતિબિંબ બતાવ્યું અને કહ્યું, "જુઓ, અમારા અને તમારામાં શું તફાવત છે? તમે મારા જેવા જ છો." જંગલી સિંહ આ રીતે જોરથી ગર્જના કરી. તેનો અવાજ સાંભળીને ભેદસિંહે પણ ઉત્સાહમાં જોરથી ગર્જના કરી. હવે ભીડસિંહને ખાતરી થઈ ગઈ કે તે ઘેટા નથી પણ સિંહ છે. તેને તેની વાસ્તવિકતાનો ખ્યાલ આવી ગયો.
