સાંઈ ચાલીસા/ Sai chalisa in gujarati
પહલે સાઈ કે ચરણોં મેં, અપના શીશ નમાઊં મૈં.
કૈસે શિરડી સાઈ આએ, સારા હાલ સુનાઊં મૈં,
કૌન હૈ માતા, પિતા કૌન હૈ, યે ન કિસી ને ભી જાના.
કહાં જન્મ સાઈ ને ધારા, પ્રશ્ન પહેલી રહા બના,
કોઈ કહે અયોધ્યા કે, યે રામચંદ્ર ભગવાન હૈં.
કોઈ કહતા સાઈ બાબા, પવન પુત્ર હનુમાન હૈં,
કોઈ કહતા મંગલ મૂર્તિ, શ્રી ગજાનંદ હૈં સાઈ.
કોઈ કહતા ગોકુલ મોહન, દેવકી નન્દન હૈં સાઈ,
શંકર સમઝે ભક્ત કઈ તો, બાબા કો ભજતે રહતે.
કોઈ કહ અવતાર દત્ત કા, પૂજા સાઈ કી કરતે,
કુછ ભી માનો ઉનકો તુમ, પર સાઈ હૈં સચ્ચે ભગવાન.
બડે દયાલુ દીનબંધુ, કિતનોં કો દિયા જીવન દાન,
કઈ વર્ષ પહલે કી ઘટના, તુમ્હેં સુનાઊંગા મૈં બાત.
કિસી ભાગ્યશાલી કી, શિરડી મેં આઈ થી બારાત,
આયા સાથ ઉસી કે થા, બાલક એક બહુત સુન્દર.
આયા, આકર વહીં બસ ગયા, પાવન શિરડી કિયા નગર,
કઈ દિનોં તક ભટકતા, ભિક્ષા માઁગ ઉસને દર-દર.
ઔર દિખાઈ ઐસી લીલા, જગ મેં જો હો ગઈ અમર,
જૈસે-જૈસેઅમર ઉમર બઢી, બઢતી હી વૈસે ગઈ શાન.
ઘર-ઘર હોને લગા નગર મેં, સાઈ બાબા કા ગુણગાન,
દિગ્ દિગંત મેં લગા ગૂંજને, ફિર તો સાઈ જી કા નામ.
દીન-દુખી કી રક્ષા કરના, યહી રહા બાબા કા કામ,
બાબા કે ચરણોં મેં જાકર, જો કહતા મૈં હૂં નિર્ધન.
દયા ઉસી પર હોતી ઉનકી, ખુલ જાતે દુઃખ કે બંધન,
કભી કિસી ને માંગી ભિક્ષા, દો બાબા મુઝકો સંતાન.
એવં અસ્તુ તબ કહકર સાઈ, દેતે થે ઉસકો વરદાન,
સ્વયં દુઃખી બાબા હો જાતે, દીન-દુઃખી જન કા લખ હાલ.
અન્તઃકરણ શ્રી સાઈ કા, સાગર જૈસા રહા વિશાલ,
ભક્ત એક મદ્રાસી આયા, ઘર કા બહુત બડા ધનવાન.
માલ ખજાના બેહદ ઉસકા, કેવલ નહીં રહી સંતાન,
લગા મનાને સાઈનાથ કો, બાબા મુઝ પર દયા કરો.
ઝંઝા સે ઝંકૃત નૈયા કો, તુમ્હીં મેરી પાર કરો,
કુલદીપક કે બિના અંધેરા, છાયા હુઆ ઘર મેં મેરે.
ઇસલિએ આયા હઁૂ બાબા, હોકર શરણાગત તેરે,
કુલદીપક કે અભાવ મેં, વ્યર્થ હૈ દૌલત કી માયા.
આજ ભિખારી બનકર બાબા, શરણ તુમ્હારી મૈં આયા,
દે-દો મુઝકો પુત્ર-દાન, મૈં ઋણી રહૂંગા જીવન ભર.
ઔર કિસી કી આશા ન મુઝકો, સિર્ફ ભરોસા હૈ તુમ પર,
અનુનય -વિનય બહુત કી ઉસને, ચરણોં મેં ધર કે શીશ.
તબ પ્રસન્ન હોકર બાબા ને , દિયા ભક્ત કો યહ આશીશ,
'અલ્લા ભલા કરેગા તેરા' પુત્ર જન્મ હો તેરે ઘર.
કૃપા રહેગી તુઝ પર ઉસકી, ઔર તેરે ઉસ બાલક પર,
અબ તક નહીં કિસી ને પાયા, સાઈ કી કૃપા કા પાર.
પુત્ર રત્ન દે મદ્રાસી કો, ધન્ય કિયા ઉસકા સંસાર,
તન-મન સે જો ભજે ઉસી કા, જગ મેં હોતા હૈ ઉદ્ધાર.
સાંચ કો આંચ નહીં હૈં કોઈ, સદા ઝૂઠ કી હોતી હાર,
મૈં હઁૂ સદા સહારે ઉસકે, સદા રહૂઁંગા ઉસકા દાસ.
સાઈ જૈસા પ્રભુ મિલા હૈ, ઇતની હી કમ હૈ ક્યા આસ,
મેરા ભી દિન થા એક ઐસા, મિલતી નહીં મુઝે રોટી.
તન પર કપડા દૂર રહા થા, શેષ રહી નન્હીં સી લંગોટી,
સરિતા સન્મુખ હોને પર ભી, મૈં પ્યાસા કા પ્યાસા થા.
દુર્દિન મેરા મેરે ઊપર, દાવાગ્ની બરસાતા થા,
ધરતી કે અતિરિક્ત જગત મેં, મેરા કુછ અવલમ્બ ન થા.
બના ભિખારી મૈં દુનિયા મેં, દર-દર ઠોકર ખાતા થા,
ઐસે મેં એક મિત્ર મિલા જો, પરમ ભક્ત સાઈ કા થા.
જંજાલોં સે મુક્ત મગર, જગતી મેં વહ ભી મુઝસા થા,
બાબા કે દર્શન કી ખાતિર, મિલ દોનોં ને કિયા વિચાર.
સાઈ જૈસે દયા મૂર્તિ કે, દર્શન કો હો ગએ તૈયાર,
પાવન શિરડી નગર મેં જાકર, દેખ મતવાલી મૂરતિ.
ધન્ય જન્મ હો ગયા કિ હમને, જબ દેખી સાઈ કી સૂરતિ,
જબ સે કિએ હૈં દર્શન હમને, દુઃખ સારા કાફૂર હો ગયા.
સંકટ સારે મિટૈ ઔર, વિપદાઓં કા અન્ત હો ગયા,
માન ઔર સમ્માન મિલા, ભિક્ષા મેં હમકો બાબા સે.
પ્રતિબિમ્બિત હો ઉઠે જગત મેં, હમ સાઈ કી આભા સે,
બાબા ને સન્માન દિયા હૈ, માન દિયા ઇસ જીવન મેં.
ઇસકા હી સંબલ લે મૈં, હંસતા જાઊંગા જીવન મેં,
સાઈ કી લીલા કા મેરે, મન પર ઐસા અસર હુઆ.
લગતા જગતી કે કણ-કણ મેં, જૈસે હો વહ ભરા હુઆ,
'કાશીરામ' બાબા કા ભક્ત, શિરડી મેં રહતા થા.
મૈં સાઈ કા સાઈ મેરા, વહ દુનિયા સે કહતા થા,
સીકર સ્વયં વસ્ત્ર બેચતા, ગ્રામ-નગર બાજારોં મેં.
ઝંકૃત ઉસકી હૃદય તંત્રી થી, સાઈ કી ઝંકારોં મેં,
સ્તબ્ધ નિશા થી, થે સોય,ે રજની આંચલ મેં ચાઁદ સિતારે.
નહીં સૂઝતા રહા હાથ કો હાથ તિમિર કે મારે,
વસ્ત્ર બેચકર લૌટ રહા થા, હાય ! હાટ સે કાશી.
વિચિત્ર બડા સંયોગ કિ ઉસ દિન, આતા થા એકાકી,
ઘેર રાહ મેં ખડે હો ગએ, ઉસે કુટિલ અન્યાયી.
મારો કાટો લૂટો ઇસકી હી, ધ્વનિ પડી સુનાઈ,
લૂટ પીટકર ઉસે વહાઁ સે કુટિલ ગએ ચમ્પત હો.
આઘાતોં મેં મર્માહત હો, ઉસને દી સંજ્ઞા ખો,
બહુત દેર તક પડા રહ વહ, વહીં ઉસી હાલત મેં.
જાને કબ કુછ હોશ હો ઉઠા, વહીં ઉસકી પલક મેં,
અનજાને હી ઉસકે મુંહ સે, નિકલ પડા થા સાઈ.
જિસકી પ્રતિધ્વનિ શિરડી મેં, બાબા કો પડી સુનાઈ,
ક્ષુબ્ધ હો ઉઠા માનસ ઉનકા, બાબા ગએ વિકલ હો.
લગતા જૈસે ઘટના સારી, ઘટી ઉન્હીં કે સન્મુખ હો,
ઉન્માદી સે ઇધર-ઉધર તબ, બાબા લેગે ભટકને.
સન્મુખ ચીજેં જો ભી આઈ, ઉનકો લગને પટકને,
ઔર ધધકતે અંગારોં મેં, બાબા ને અપના કર ડાલા.
હુએ સશંકિત સભી વહાઁ, લખ તાણ્ડવનૃત્ય નિરાલા,
સમઝ ગએ સબ લોગ, કિ કોઈ ભક્ત પડા સંકટ મેં.
ક્ષુભિત ખડે થે સભી વહાઁ, પર પડે હુએ વિસ્મય મેં,
ઉસે બચાને કી હી ખાતિર, બાબા આજ વિકલ હૈ.
ઉસકી હી પીડા સે પીડિત, ઉનકી અન્તઃસ્થલ હૈ,
